Zmiana zamków nie wystarczy do wymeldowania. Brak dostępu do lokalu nie może być przesłanką wymeldowania. Aktualizacja: 06.10.2016 17:28 Publikacja: 06.10.2016 16:47. Foto: 123RF. A termin do zwrotu kaucji wynosi generalnie 1 miesiąc od dnia opróżnienia mieszkania przez najemcę. Czyli od dnia kiedy wyprowadziłeś się z mieszkania po wygaśnięciu umowy najmu mieszkania. Jeżeli wynajmujący nie zwrócił Ci kaucji możesz postąpić na dwa sposoby, o których opowiem Ci za chwilę. Główne cechy najmu okazjonalnego przedstawiają się następująco: 1. Ograniczenie wypowiedzenia. W przypadku najmu okazjonalnego, wynajmujący ma większe możliwości wypowiedzenia umowy w stosunku do standardowego najmu. Na przykład, wynajmujący może wypowiedzieć umowę bez podawania konkretnego powodu, ale musi to zrobić w A trzy dni temu zadzwonil, czy moze przyjsc ze znajoma, ktora chce to mieszkanie obejrzec, w godzinach wieczornych, kiedy juz jestem w domu. Zgodzilam sie. Przyszli, obejrzeli, lecz ona niespodziewanie wyciaga aparat fotograficzny i zaczyna robic zdjecia - jak zrozumialam do katalogu sprzedazy i na strone www. Strony najmu okazjonalnego. Wydawałoby się, że stroną najmu może być w zasadzie każdy podmiot – zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna. O ile w przypadku zwykłego najmu jest to dopuszczalne, o tyle najem okazjonalny zawiera w tym zakresie szczególne odstępstwa. W przypadku najmu zawsze mamy do czynienia z dwoma stronami Natomiast zapis w umowie mówiący o 1-miesięcznym terminie wypowiedzenia umowy najmu przez wynajmującego jest sprzeczny z ustawą o ochronie praw lokatorów i jako taki jest nieważny. Jeżeli wywiązujecie się Państwo ze swoich obowiązków lokatorskich, to wynajmujący może wypowiedzieć umowę najmu tylko w sytuacji wystąpienia § Czy komornik może wejsc mi na pensje 600zł z 1/2 etatu? (odpowiedzi: 9) Czy komornik może wejść mi na pensje 600zł z 1/2 etatu? § Komornik chce przejąć 1/3 mieszkania. Pomocy! (odpowiedzi: 5) Witam. problem jast taki: matka, ja i siostra jesteśmy właścicielami mieszkania (czyli każdy ma 1/3). Powołany przepis może być stosowany niezależnie od tego, czy wady wyniknęły z przyczyn leżących po stronie wynajmującego. Czyli zanim najemca wypowie umowę najmu, musi wezwać wynajmującego do usunięcia takiej wady. I dopiero jak wynajmujący tego nie zrobi, ma prawo do wypowiedzenia umowy najmu. Oznacza to, że opłata sądowa wynosi co najwyżej 300 zł. Co zrobić, jeśli najemca nie zapłaci czynszu zasądzonego prawomocnym wyrokiem sądu (niezaskarżonego lub po oddalonej apelacji)? W takiej sytuacji można uzyskać w sądzie tytuł wykonawczy i skierować sprawę do komornika. Warto rozważyć skorzystanie z pomocy prawnej Ty wynajmujesz i Ty stawiasz warunki. Można prosić albo o umowę o pracę albo o zaświadczenie o zarobkach. Cytat: Napisał/a zapius. Mam także pytanie o wynajem mieszkania cudzoziemcowi, a dokładniej o to jakie dokumenty musi przedstawić abym mógł z nim podpisać umowę. Na co powinienem uważać itd. Qp4HYi0. Katarzyna Rostkowska2017-08-02 06:00redaktor 06:00Naprawa i konserwacja, drobne remonty oraz obowiązek utrzymania lokalu we właściwym stanie technicznym, to niektóre z obowiązków spoczywających na najemcy. Wynajmując mieszkanie, warto poznać prawa i obowiązki obu stron umowy, dzięki czemu będziemy wiedzieć, czego możemy oczekiwać oraz co jest od nas wymagane. – Najem jest szczególnym stosunkiem prawnym, bardzo ważnym we współczesnej gospodarce (według różnych danych, w Polsce wynajmowanych jest obecnie nawet ponad 2 mln mieszkań). Konstrukcja ta z jednej strony pozwala zabezpieczyć miejsce życia dla olbrzymiej grupy osób nie mieszkających we własnym mieszkaniu, z drugiej strony stanowi bardzo popularną formę zarabiania pieniędzy – informuje Łukasz Dulęba, dyrektor sprzedaży Magmillon, firmy działającej na rynku najmu. Przed wynajęciem lokalu mieszkalnego obie strony – najemca jak i wynajmujący – powinny rzetelnie przygotować się do zawarcia umowy. Zapoznanie się z obowiązkami, które ciążą na każdej ze stron jest kluczowe w kontekście zabezpieczenia się przed ewentualnymi sporami. Należy również pamiętać o sporządzeniu protokołu przekazania lokalu, jak i o tym, że wszelkie ustalenia powinny być zawarte w formie pisemnej. Kredyty hipoteczne drożeją? Porównaj raty w różnych bankach. Co powinna zawierać umowa najmu Umowa najmu przede wszystkim powinna zostać sporządzona w wersji pisemnej i określać wszystkie warunki uzgodnione pomiędzy stronami. Należy pamiętać, że właściciel wynajmując mieszkanie "na czarno", może narazić się na donos ze strony sąsiadów lub innych osób trzecich do urzędu skarbowego. Dlatego warto zgłosić najem do odpowiedniego organu. Jednak przede wszystkim najem, który określa pisemna umowa chroni przed ewentualnymi sporami. Oczywiście przepisy dopuszczają zawarcie umowy w dowolnej formie, jednak o ile sam fakt jej zawarcia jest łatwy do udowodnienia, o tyle udowodnienie szczegółowych warunków kontraktu może być problematyczne. Nie ma jednego, uniwersalnego wzoru umowy najmu. Jednak powinna ona regulować relacje stron oraz w maksymalny sposób je zabezpieczyć. W związku z tym powinna określać: strony – wynajmującego i najemcę, natomiast gdy najemców jest kilku, dodatkowo wskazywać sposób ich odpowiedzialności za zobowiązania, przedmiot umowy, wysokości czynszu, sposób oraz termin jego płatności, cel najmu oraz liczbę osób, które mogą zamieszkać w lokalu, ustalenia w zakresie prawa podnajmu oraz ewentualną odpowiedzialność podnajemców za zobowiązania najemcy, zabezpieczenie umowy, tj. ustalenia związane z kaucją, wzajemne prawa i obowiązki stron, zasady inspekcji lokalu, zasady dotyczące trzymania zwierząt w wynajmowanym mieszkaniu, zasady i sposób wypowiedzenia umowy, dokumenty stanowiące załączniki do umowy najmu – wzory protokołu przekazania i zwrotu lokalu, uzgodnienie terminu i sposobu ostatecznych rozliczeń stron, akt notarialny dobrowolnego poddania się egzekucji, wskazanie innego lokalu do którego najemca wyprowadzi się w wypadku eksmisji, zgoda właściciela innego lokalu do zamieszkania w nim najemcy, sposób wprowadzania zmian w umowie, adresy do doręczeń, Umowa powinna zostać sporządzona w dwóch egzemplarzach, dla każdej ze stron, na których najemca oraz właściciel składają swoje podpisy. Obowiązki wynajmującego Do podstawowych obowiązków wynajmującego mieszkanie należy głownie wydanie lokalu w stanie adekwatnym do umówionego użytkowania oraz utrzymywanie go w takim stanie przez cały okres trwania umowy. Dodatkowo właściciel jest zobowiązany do zapewnienia sprawnego działania instalacji i urządzeń związanych z budynkiem, umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw gazowych i ciekłych, ciepła czy energii elektrycznej. Ponosi również odpowiedzialność za inne instalacje i urządzenia, które stanowią wyposażenie mieszkania i budynku określone odrębnymi przepisami. Oznacza to, że na barkach wynajmującego jest utrzymanie w należytym stanie pomieszczeń i urządzeń budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców oraz jego otoczenia. Tym samym odpowiada on za dokonywanie napraw oraz przywrócenie poprzedniego stanu, chyba że straty bądź uszkodzenia powstały z winy najemcy. – Wynajmujący zobowiązany jest do dokonywania w szczególności napraw oraz nakładów na rzecz, koniecznych dla zachowania jej w stanie niepogorszonym. Drobne nakłady, w myśl art. 662 § 2 obciążają natomiast najemcę. Do przepisów wyłączających odpowiedzialność wynajmującego w zakresie utrzymywania rzeczy w stanie przydatnym do umówionego użytku należy zaliczyć także art. 662 § 3 Jeżeli rzecz wynajęta uległa zniszczeniu z powodu okoliczności, za które wynajmujący odpowiedzialności nie ponosi, wynajmujący nie ma obowiązku przywrócenia stanu poprzedniego. Wynajmujący jest odpowiedzialny za wady przedmiotu najmu na zasadzie ryzyka, zaś przesłanki jego odpowiedzialności reguluje przepis szczególny, zgodnie z art. 664 k. c – wyjaśnia Aleksandra Grzechnik, radca prawny z kancelarii Robaszewska&Płoszka Radcowie Prawni. Należy pamiętać, że jeżeli lokal mieszkalny jest używany w sposób niewłaściwy, sprzeczny z umową lub przeznaczeniem, lub gdy najemca nie dopełnił obowiązku pieczy nad nim, wynajmujący ma prawo żądać odszkodowania lub wypowiedzieć umowę bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jakie obowiązki spoczywają na najemcy? Każdemu najemcy przysługują zarówno prawa, jak i obowiązki. Podpisując umowę najmu, zobowiązuje się przede wszystkim do regulowania czynszu w terminie oraz kwocie wcześniej ustalonej z właścicielem lokalu. Dodatkowo, eksploatacji lokalu w sposób określony w zawartej między stronami umowie, a jeśli nie został określony – w sposób odpowiadający specyfice i przeznaczeniu lokalu. Co jest równie istotne, najemca powinien utrzymywać lokal oraz przynależne pomieszczenia we właściwym stanie technicznym i higieniczno-sanitarnym oraz przestrzegać porządku domowego rozumianego jako ustalone zwyczaje, które uwzględniają potrzeby innych mieszkańców oraz sąsiadów. – Zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005 r. Nr 31 poz. 266 z późn. zm.), jeżeli lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd umowy najmu i nakazanie jego opróżnienia – potwierdza Aleksandra Grzechnik. Na najemcy leży obowiązek przeprowadzania na własny koszt drobnych napraw oraz dbania o części budynku przeznaczone do wspólnego użytku. Może zatem dojść do sytuacji, w której będzie niezbędna drobna naprawa podłóg, okien czy malowanie ścian. Dodatkowo należy pamiętać, że najemca jest zobowiązany do przeprowadzenia naprawy oraz wymiany rzeczy i urządzeń, które zostały uszkodzone z jego winy. – Najemcę obciąża naprawa i konserwacja: podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych, okien i drzwi, wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą, trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą, osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej, pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych elementów, etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana, przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności, innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych przez malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów, bądź malowanie drzwi i okien, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych – wymienia Aleksandra Grzechnik. Ponadto najemca nie ma prawa do przekazania mieszkania w jakiejkolwiek formie – bezpłatnego używania czy podnajmu – w całości lub części osobie trzeciej bez zgody wynajmującego. Dodatkowo w okresie trwania umowy najmu, obie strony są zobowiązane do przekazywania pisemnej informacji o każdorazowej zmianie adresu swojego zamieszkania lub siedziby. W przeciwnym wypadku, korespondencję wysłaną na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nieodebraną, uważa się za doręczoną. Należy również pamiętać, że najemca w razie wystąpienia usterki w mieszkaniu, ma obowiązek udostępnić lokal właścicielowi w celu jej usunięcia. Natomiast podczas nieobecności najemcy lub jeśli odmawia on wpuszczenia właściciela, wynajmujący ma prawo wejść do lokalu w obecności funkcjonariusza policji, straży miejskiej lub w razie konieczności – straży pożarnej. – Właściciel ma prawo wejść do lokalu (również pod nieobecność lokatora, a także wbrew jego woli – w asyście policji lub straży miejskiej) celem usunięcia awarii lub dokonania zabezpieczeń mających jej zapobiec. W razie otwarcia lokalu pod nieobecność lokatora, właściciel jest obowiązany zabezpieczyć lokal i znajdujące się w nim rzeczy do czasu przybycia lokatora, z czynności powinien być sporządzony protokół. Ponadto najemca powinien udostępnić właścicielowi lokal, po wcześniejszym ustaleniu terminu, w celu dokonania okresowego czy doraźnego, przeglądu stanu i wyposażenia technicznego lokalu oraz ustalenia zakresu niezbędnych prac i ich wykonania, a także w celu zastępczego wykonania przez właściciela prac obciążających lokatora – tłumaczy Aleksandra Grzechnik. Natomiast właściciel nie ma prawa do bezpodstawnego wejścia do mieszkania podczas nieobecności lokatora. Prawa najemcy Podstawowym prawem najemcy jest możliwość korzystania z lokalu i użytkowania go w sposób zgodny z przeznaczeniem. Ponadto może on wprowadzić ulepszenia, jednak jest to możliwe wyłącznie za zgodą wynajmującego. Przy czym należy pamiętać, że najemca musi oddać wynajmującemu mieszkanie w stanie niezmienionym i niepogorszonym, w związku z czym każdą zmianę warto wcześniej uzgodnić i spisać w formie aneksu do umowy. – Najemca może założyć w najętym lokalu oświetlenie elektryczne, gaz, telefon, radio i inne podobne urządzenia, chyba że sposób ich założenia sprzeciwia się obowiązującym przepisom albo zagraża bezpieczeństwu nieruchomości. Jeżeli do założenia urządzeń potrzebne jest współdziałanie wynajmującego, najemca może domagać się tego współdziałania za zwrotem wynikłych stąd kosztów – potwierdza Aleksandra Grzechnik. Jeżeli natomiast najemca w okresie trwania umowy najmu dokonał wymiany niektórych rzeczy czy urządzeń, przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy między ich wartością obecną a stanem pierwotnym, tj. z dnia objęcia lokalu. Należy jednak liczyć się z tym, że wynajmujący zamiast zwrotu kosztów może zażądać usunięcia wprowadzonych ulepszeń i przywrócenia stanu poprzedniego. Osoba najmująca mieszkanie powinna również pamiętać o kolejnym prawie, które jej przysługuje w sytuacji niewydania lokalu mieszkalnego przez wynajmującego w przewidzianym umową terminie. Najemca w takiej sytuacji ma możliwość wnioskowania o naprawienia szkody wynikającej ze zwłoki (np. poniesienie dodatkowych kosztów związanych z czasowym zamieszkaniem w innym miejscu), a w ostateczności odstąpienia od umowy. Dodatkowo jeżeli rzecz najęta posiada wady, które ograniczają jej przydatność do użytkowania, najemca może żądać odpowiedniego obniżenia czynszu za czas trwania wad. Dotyczy to defektów, które uniemożliwiają przewidziane w umowie używanie, powstałych później i mimo otrzymanego zawiadomienia wynajmujący nie usunął ich we wskazanym czasie, jak i takich, których nie da się usunąć. Najemca ma wówczas prawo wypowiedzenia umowy najmu bez zachowania terminu wypowiedzenia. Jednak roszczenie o obniżenie czynszu z powodu wad lokalu, jak również uprawnienie do niezwłocznego wypowiedzenia najmu, nie przysługuje najemcy, jeżeli w chwili zawarcia umowy o nich wiedział. Czytaj dalej: Jak pozbyć się niechcianego lokatora oraz zabezpieczenie umowy najmu » Obowiązkowy meldunek Zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi ewidencji ludności, każda osoba posiadająca obywatelstwo polskie i przebywająca w kraju na stale, jest zobowiązana zameldować się w miejscu stałego pobytu. Należy pamiętać, że w tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce stałego pobytu, przez co rozumie się zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Z kolei pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości lecz pod innym adresem. Tym samym na właściciela lokalu nałożony jest obowiązek potwierdzenia faktu pobytu osoby zgłaszającej pobyt stały lub tymczasowy trwający ponad 3 miesiące w najmowanym lokalu. Wynajmujący obowiązany jest również do zawiadamiania właściwego organu gminy o stałym lub czasowym pobycie osoby w jego mieszkaniu oraz o jego opuszczeniu, jeżeli najemca nie dopełni obowiązku meldunkowego. Należy pamiętać, że zawiadomienie powinno być dokonane niezwłocznie po upływie terminu określonego do wykonania obowiązku meldunkowego. Natomiast za niewywiązanie się z niego, osobie zobowiązanej grozi kara grzywny lub nagany. Jednak osoby wynajmujące mieszkania często unikają meldowania swoich lokatorów, z obawy na trudności w usunięciu najemcy z lokalu mieszkalnego. Postępowanie takie często wynika z braku wiedzy co do faktycznych przypadków, w których możliwe jest eksmitowanie lokatora. – Obowiązek meldunkowy ma charakter ściśle administracyjny, a zameldowanie się najemcy w mieszkaniu nie ma wpływu na stosunki cywilno-prawne, czyli zameldowanie najemcy nie spowoduje np. przedłużenia umowy najmu czy możliwości wyeksmitowania. Zameldowanie na pobyt stały lub czasowy służy wyłącznie celom ewidencyjnym i służy jako potwierdzenie faktu pobytu osoby w miejscu, w którym się zameldowała.(…) Warto więc pamiętać, że zameldować się trzeba najpóźniej w 30 dniu, licząc od momentu zamieszkania pod nowym adresem – wyjaśnia Aleksandra Grzechnik, radca prawny z kancelarii Robaszewska&Płoszka Radcowie Prawni. fot. Jerzy Dudek / / FORUM Jak pozbyć się niechcianego lokatora? Niejednokrotnie zdarza się sytuacja, w której właściciel ma poważny problem w pozbyciu się uciążliwego najemcy z wynajmowanego mieszkania. W pierwszej kolejności wynajmujący musi wypowiedzieć zawartą umowę uprawniającą do zajmowania lokalu przez najemcę. Następnym krokiem jest skierowanie sprawy do sądu w celu uzyskania wyroku nakazującego opuszczenie lokalu mieszkalnego. W przypadku, jeśli lokator nie posiada miejsca, do którego mógłby się wyprowadzić, może pojawić się konieczność wskazania lokalu tymczasowego, ponadto sąd może przyznać mu uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. 1. Wypowiedzenie umowy najmu Ustawa o ochronie praw lokatorów praktycznie uniemożliwia wypowiedzenie najmu bez podania konkretnej przyczyny oraz zachowania okresu wypowiedzenia. – W przypadku najmu na czas nieokreślony, umowa może być wypowiedziana z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia (o ile czynsz płacony jest w okresach miesięcznych). W praktyce oznacza to, że jeśli właściciel planuje np. sprzedaż lokalu w połowie września, to już w maju musi wypowiedzieć umowę swojemu lokatorowi (liczą się pełne miesiące). Dodatkowo wypowiedzenie umowy musi odbyć się w formie pisemnej – wyjaśnia Łukasz Dulęba, Dyrektor Sprzedaży Magmillon. Jednak prawo daje wynajmującemu możliwość rozwiązania umowy bez zachowania ustawowego okresu wypowiedzenia, jeżeli wystąpi jedna z sytuacji: najemca używa lokalu w sposób sprzeczny z umową lub niezgodnie z jego przeznaczeniem, pomimo wcześniejszego pisemnego upomnienia, zaniedbuje obowiązki, dopuszczając do powstania szkód, lub niszczy urządzenia przeznaczone do wspólnego korzystania przez mieszkańców, pomimo pisemnego upomnienia, wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali. W związku z powyższym właściciel lokalu może natychmiastowo wypowiedzieć umowę, jeśli najemca podnajął lub użyczył lokal osobie trzeciej, nie zamieszkuje lokalu, w mieszkaniu chce zamieszkać wynajmujący albo jego rodzina, najemca nie wywiązuje się z płacenia czynszu, mieszkanie lub budynek wymaga remontu. 2. Skierowanie sprawy do sądu W sytuacji, kiedy lokator odmówi opuszczenia lokalu pomimo otrzymania wypowiedzenia umowy najmu, wynajmujący powinien skierować sprawę do sądu rejonowego, w którego okręgu znajduje się miejsce zamieszkania lokatora. Przy czym należy pamiętać, że wymiana zamków pod jego nieobecność czy siłowe usunięcie go z lokalu są sprzeczne z prawem. W tym celu konieczne jest sporządzenie pozwu o opóźnienie opuszczenia lokalu. Właściciel powinien wykazać swoje prawo własności lokalu oraz fakt bezumownego zajmowania lokalu przez lokatora, tj. dostarczyć wyciąg z księgi wieczystej prowadzonej dla lokalu, umowę najmu oraz jej pisemne wypowiedzenie. 3. Lokal zastępczy Jeżeli sąd wyda wyrok nakazujący opuszczenie lokalu, w którym przyzna najemcy uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego, jest to równoznaczne z wstrzymaniem wykonania wyroku do momentu aż gmina (w której znajduje się sporny lokal) zaproponuje lokatorowi zawarcie umowy najmu lokalu socjalnego. W konsekwencji właściciel nie będzie mógł przeprowadzić skutecznej egzekucji do chwili zapewnia najemcy lokalu zastępczego. Należy jednak pamiętać, że sąd może również orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego. W toku postępowania sąd bada, czy zachodzą przesłanki do otrzymania lokalu zastępczego. Bierze pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania z mieszkania przez najemcę oraz jego sytuację materialną i rodzinną. – Sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, chyba że osoby te mogą zamieszkać w innym lokalu niż dotychczas używany, wobec kobiety w ciąży, małoletniego, niepełnosprawnego (w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej z 1998 r. poz. 414, z późn. zm.) lub ubezwłasnowolnionego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą, obłożnie chorych, emerytów i rencistów spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osoby posiadającej status bezrobotnego, osoby spełniającej przesłanki określone przez radę gminy w drodze uchwały. Orzekając o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego, sąd nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia lokalu do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego – wyjaśnia Aleksandra Grzechnik. 4. Egzekucja komornicza Jeśli po uzyskaniu korzystnego wyroku nakazującego opuszczenie lokalu, najemca w dalszym ciągu bezprawnie zajmuje mieszkanie, wówczas wyrok podlega przymusowej egzekucji. Wynajmujący kieruje sprawę do komornika, który wszczyna postępowanie eksmisyjne i doprowadza do opróżnienia lokalu. Jednak wyroków sądowych nakazujących opuszczenie lokalu nie wykonuje się w okresie od 1 listopada do 31 marca, jeżeli eksmitowanemu najemcy nie wskazano lokalu zastępczego. Odstępstwem od tego przepisu jest stosowanie przemocy w rodzinie lub wykraczanie w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, niewłaściwe zachowanie czyniące uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku oraz zajęcie lokalu bez posiadania tytułu prawnego. – Prawo wyłącza także możliwość wykonania eksmisji „na bruk”. Komornik wykonujący postanowienie sądu o eksmisji musi się wstrzymać z działaniem, jeśli nie ustali, że eksmitowany ma zapewnione inne miejsce zamieszkania – tłumaczy Łukasz Dulęba, dyrektor sprzedaży Magmillon. Zabezpieczenie umowy najmu W związku z tym, że właściciel lokalu ryzykuje majątkiem wartym nawet kilkaset tysięcy złotych, powinien zadbać o to, aby w umowie najmu znalazły się zapisy dotyczące naprawienia ewentualnych szkód wyrządzonych przez najemcę. Do najczęściej spotykanych zabezpieczeń należy kaucja gwarancyjna. – Funkcją kaucji przy umowie najmu jest zabezpieczenie roszczeń wynajmującego z tytułu niezapłaconego czynszu i opłat czy też szkód wyrządzonych przez lokatora. Jej wysokość zależy od woli stron oraz wyniku negocjacji umowy najmu, ale zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 31 poz. 266 z późn. zm.) zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróżnienia lokalu, a jej wysokość nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu, obliczonego według stawki obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu. (…) Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu – wyjaśnia Aleksandra Grzechnik. Warto również sporządzić oświadczenie najemcy o poddaniu się egzekucji w formie aktu notarialnego. Lokator zobowiązuje się wówczas do dobrowolnego poddania się egzekucji obowiązku opuszczenia mieszkania, co pozwala na zabezpieczenie interesów właściciela, szczególnie w sytuacji zaległości czynszowych i opieszałości z wydaniem lokalu po zakończeniu obowiązywania umowy. Właściciel lokalu będącego przedmiotem umowy najmu, może również zabezpieczyć należności czynszowe wynikające z umowy, sporządzając weksel in blanco. Warto również w kontrakcie umieścić zapis zapewniający wynajmującemu prawo do wypowiedzenia umowy w przypadku niewłaściwego postępowania najemcy oraz klauzulę dotyczącą kar umownych. – Możliwość ustalenia kary istnieje jednak tylko w odniesieniu do wykonywania zobowiązań niepieniężnych, tak więc kara nie może być ustalona w stosunku do obowiązków pieniężnych takich jak czynsz. Istota kary umownej polega na tym, że wynajmujący może żądać od najemcy zapłaty kary – odszkodowania w ustalonej wysokości bez względu na to, czy poniósł szkodę w określonych w umowie sytuacjach – podkreśla Aleksandra Grzechnik. Aby spać spokojnie, warto również zadbać o odpowiednie ubezpieczenie wynajmowanego lokalu mieszkalnego. Bowiem ryzyko powstania szkód w mieszkaniu wynajmowanym jest większe niż wówczas, gdy mieszka w nim właściciel. Jednak o ochronę nieruchomości powinien zadbać zarówno właściciel, jak i najemca, tyle tylko, że w nieco innym zakresie. Wynajmujący mieszkanie powinien przede wszystkim pomyśleć o: ubezpieczeniu nieruchomości od pożaru i innych zdarzeń losowych, OC w życiu prywatnym, ubezpieczeniu od ryzyka kradzieży z włamaniem oraz dewastacji w przypadku, gdy większość sprzętów w mieszkaniu należy do właściciela. Najemca natomiast powinien rozważyć zawarcie polisy ubezpieczeniowej, która obejmuje: ubezpieczenie OC w życiu prywatnym na wypadek ewentualnych szkód wyrządzonych przez najemcę, ubezpieczenie mienia ruchomego, które do niego należy, od zdarzeń losowych, kradzieży i włamania. Najem okazjonalny bezpieczniejszy dla właściciela Najem okazjonalny jest alternatywą dla osób, które wahają się przed wynajęciem lokalu w związku z ewentualnymi problemami związanymi z niechcianym lokatorem oraz jego eksmisją. Został wprowadzony do polskiego porządku prawnego ustawą z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów. Stanowi prostszą formę najmu, zakładającą, że nie każdy lokal wynajmowany przez najemcę jest jego jednym miejscem do życia. W myśl tego, takie osoby (np. studenci) nie potrzebują szczególnych zasad ochrony przed eksmisją. Należy pamiętać, że aby umowa najmu stała się umową najmu okazjonalnego, musi spełniać poniższe kryteria: strony umowy są zobowiązane do ustalenia z góry okresu najmu, umowa musi zostać sporządzona w formie pisemnej, załączniki do umowy stanowią: oświadczenie najemcy o poddaniu się egzekucji w formie aktu notarialnego, oświadczenie najemcy o wskazaniu lokalu zastępczego wraz ze zgodą na jego zamieszkanie, wydaną przez właściciela lokalu. Dodatkowo właściciel, aby skorzystać z najmu okazjonalnego, musi zgłosić fakt zawarcia umowy w ciągu 14 dni od rozpoczęcia najmu właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Jeśli natomiast nie dotrzyma tych założeń, umowa zawarta pomiędzy stronami będzie zwykłą umową najmu, którą regulują przepisy kodeksu cywilnego oraz ustawy o ochronie praw lokatorów. – Najem okazjonalny jest pewnego rodzaju kompromisem dla osób zarabiających na wynajmie. Pamiętajmy, że rygorystyczne wymogi co do zabezpieczenia innego miejsca zamieszkania wykluczają pewną grupę potencjalnych najemców, bowiem nie każdy może liczyć na mieszkanie u rodziny czy znajomych. Wymóg zawarcia umowy na czas oznaczony również jest ograniczeniem dla osób, które nie są w stanie przewidzieć, jak długo będą mogły dany lokal wynajmować – twierdzi Łukasz Dulęba. Protokół zdawczo-odbiorczy sprzymierzeńcem najemcy Protokół zdawczo-odbiorczy to niezbędny dokument, stanowiący dowód na ustalone przy najmie decyzje. Należy zatem zadbać o jego precyzyjne sporządzenie na wypadek jakichkolwiek problemów prawnych. Opisuje on stan ogólny mieszkania, znajdujące się w nim wyposażenie oraz wskazuje stan liczników. Jest on podstawą do ewentualnych roszczeń najemcy w przypadku wykrycia w wad, jak i również ochroną przed nieuczciwymi właścicielami, którzy mogliby żądać pokrycia kosztów naprawy usterek, twierdząc, że powstały one w wyniku użytkowania lokalu przez najemcę. W związku z tym przy sporządzaniu protokołu, warto pamiętać o następujących kwestiach: sporządzenie w dwóch egzemplarzach, zawarciu informacji, kto i w jakim celu przygotowuje dokument, określeniu, jakiego lokalu dotyczy, wskazaniu daty i miejsca sporządzenia protokołu, opisaniu stanu technicznego lokalu: ściany, podłogi, okna, zakończenia instalacji wodnych lub elektrycznych wraz z określeniem stopnia ich zużycia, dodaniu do protokołu fotografii wymienianych w nim sprzętów i elementów wyposażenia, aby udokumentować ich faktyczny stan, wskazaniu liczby przekazywanych kompletów kluczy, zawarciu w dokumencie aktualnego stanu wszystkich liczników(zużycie gazu, energii elektrycznej, wody ciepłej i zimnej). Dzięki właściwie przygotowanemu protokołowi zdawczo-odbiorczemu zapobiegniemy ewentualnym sporom związanym z wykryciem usterek już po przekazaniu Usta­la­jąc warun­ki naj­mu, najem­cy czę­sto pyta­ją o moż­li­wość zamel­do­wa­nia się w miesz­ka­niu. W takiej sytu­acji wynaj­mu­ją­cy bar­dzo czę­sto po pro­stu odma­wia­ją albo zaczy­na­ją się w nich budzić praw­dzi­we demo­ny i podej­rze­nia. Czy zamel­do­wa­nie fak­tycz­nie gro­zi jakimś kosz­ma­rem? Tak napraw­dę najem­ca wca­le nie musi się pytać o zgo­dę. Co wię­cej, może się zamel­do­wać w miesz­ka­niu nawet bez zgo­dy wynajmującego. Obo­wią­zek mel­dun­ko­wy w ogólnościZamel­do­wa­nie w praktyceSkut­ki zamel­do­wa­nia się najem­cy w mieszkaniuWymel­do­wa­nie najemcyObowiązek meldunkowy w ogólności Ist­nie­je prze­świad­cze­nie, ze zamel­do­wa­nie się w okre­ślo­nej miej­sco­wo­ści może być potrzeb­ne najem­cy w celu wyko­ny­wa­nia swo­je­go pra­wa wybor­cze­go. Nie­któ­rzy też sądzą, że może to być nie­zbęd­ne dla otrzy­ma­nia świad­czeń socjal­nych na dzie­ci albo sko­rzy­sta­nia z pomo­cy spo­łecz­nej. Zda­rza się, że uczel­nie wyma­ga­ją od stu­den­tów przed­sta­wie­nia zaświad­cze­nia o zamel­do­wa­niu na pobyt cza­so­wy w celu przy­zna­nia sty­pen­dium socjal­ne­go. To wszyst­ko spra­wia, że roz­mo­wy o zamel­do­wa­niu prze­wi­ja­ją się od cza­su do cza­su w trak­cie wynaj­mo­wa­nia miesz­ka­nia. Rów­nież w mailach od moich czy­tel­ni­ków pyta­nie o zamel­do­wa­nie najem­cy na pobyt sta­ły lub cza­so­wy prze­wi­ja się dość czę­sto. Na forach inter­ne­to­we z tą tema­ty­ką nie­jed­no­krot­nie pro­wa­dzo­no oży­wio­ne dys­ku­sje. Muszę przy­znać, że sam nigdy loka­to­rom nie robi­łem z tego powo­du trud­no­ści. Znam jed­nak przy­pad­ki, gdy zamel­do­wa­nie najem­cy w miesz­ka­niu przy­spo­rzy­ło wynaj­mu­ją­ce­mu nie­po­trzeb­nych ner­wów. Nikt nie chce znaj­do­wać w skrzyn­ce listów od komor­ni­ka, albo prze­ży­wać wizyt komor­ni­ka poszu­ku­ją­ce­go oso­by, któ­ra pomi­mo, że jest zamel­do­wa­na pod kon­kret­nym adre­sem, już daw­no pod nim nie mieszka. Spra­wy mel­dun­ku osób na tery­to­rium Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej ure­gu­lo­wa­ne zosta­ły w prze­pi­sach usta­wy z dnia 24 wrze­śnia 2010 roku o ewi­den­cji lud­no­ści, a ści­ślej w prze­pi­sach art. 24 — 44 tej usta­wy. Usta­wa ta zastą­pi­ła nie­co ana­chro­nicz­ny akt praw­ny, tj. usta­wę z 10 kwiet­nia 1974 roku o ewi­den­cji lud­no­ści i dowo­dach osobistych. Co kil­ka lat, rzą­dzą­cy zapo­wia­da­ją osta­tecz­ne uchy­le­nie obo­wiąz­ku mel­dun­ko­we­go. W pier­wot­nym brzmie­niu wyżej wska­za­nej usta­wy z 2010 roku zapi­sa­no nawet, że od dnia 1 stycz­nia 2014 roku zno­si się obo­wią­zek mel­dun­ko­wy. Póź­niej prze­pis ten zno­we­li­zo­wa­no zmie­nia­jąc datę na 1 stycz­nia 2016 roku. Jed­nak w dru­giej poło­wie 2015 roku po raz kolej­ny zno­we­li­zo­wa­no prze­pi­sy, wska­zu­jąc datę znie­sie­nia obo­wiąz­ku na 1 stycz­nia 2018 roku. Jak z tego wyni­ka, tak napraw­dę poże­gna­my obo­wią­zek mel­dun­ko­wy dopie­ro wte­dy, gdy fak­tycz­nie docze­ka­my się minię­cia usta­wo­we­go ter­mi­nu. Póki co, po raz kolej­ny może oka­zać się, że usta­wę wystar­czy zno­we­li­zo­wać by prze­dłu­żyć trwa­nie aktu­al­ne­go sta­nu. Nie­ste­ty nie poże­gna­my się z obo­wiąz­kiem mel­dun­ko­wym. Usta­wo­daw­ca osta­tecz­nie uchy­lił prze­pis zno­szą­cy obo­wią­zek mel­dun­ko­wy. Obo­wią­zek mel­dun­ko­wy jest i pozo­sta­nie w naszym sys­te­mie praw­nym, choć mamy dodat­ko­we uła­twie­nia, umoż­li­wia­ją­ce wyko­na­nie obo­wiąz­ku dro­gą elektroniczną. Co cie­ka­we, obo­wią­zek zamel­do­wa­nia się nie speł­nia istot­nej roli zarów­no w sto­sun­kach admi­ni­stra­cyj­nych jak i cywil­nych. Wła­ści­wość miej­sco­wą urzę­du skar­bo­we­go okre­śla się według miej­sca zamiesz­ka­nia podat­ni­ka, a nie miej­sca jego zamel­do­wa­nia. Tak samo kodeks wybor­czy trak­tu­je moż­li­wość dopi­sa­nia się do spi­su wybor­ców miej­sco­wo­ści, w któ­rej się miesz­ka, nawet w wybo­rach lokal­nych. Rów­nież w wypad­ku ZUS, zgła­sza­jąc pra­cow­ni­ka do ubez­pie­cze­nia, pra­co­daw­ca poda­je przede wszyst­kim adres zamiesz­ka­nia i może opcjo­nal­nie podać rów­nież adres zamel­do­wa­nia, a nawet zupeł­nie inny adres do kore­spon­den­cji. Rów­nież wno­sząc pozew do sądu, musi­my podać adres zamiesz­ka­nia pozwa­ne­go, a nie jego adres zamel­do­wa­nia. To wszyst­ko powo­du­je, że prze­pi­sy o obo­wiąz­ku mel­dun­ko­wym w prak­ty­ce pozo­sta­ją nie­mal martwe. Jesz­cze kil­ka lat temu, nie­do­peł­nie­nie obo­wiąz­ku mel­dun­ko­we­go było wykro­cze­niem. Zgod­nie z wcze­śniej obo­wią­zu­ją­cym art. 147 § 1 kodek­su wykro­czeń, kto nie dopeł­niał cią­żą­ce­go na nim obo­wiąz­ku mel­dun­ko­we­go, pod­le­gał karze ogra­ni­cze­nia wol­no­ści, grzyw­ny albo karze naga­ny. Odpo­wie­dzial­ność za wykro­cze­nie spo­czy­wa­ła tak­że na tym, kto będąc do tego obo­wią­za­ny, nie zawia­do­mił wła­ści­we­go orga­nu o nie­do­peł­nie­niu przez inną oso­bę cią­żą­ce­go na niej obo­wiąz­ku mel­dun­ko­we­go. Za to wykro­cze­nie gro­zi­ła kara grzyw­ny albo kara naga­ny. Z dniem 1 stycz­nia 2013 roku prze­pis ten jed­nak osta­tecz­nie uchy­lo­no. Od kil­ku­na­stu lat próż­no jed­nak szu­kać oso­by, któ­ra z tych prze­pi­sów zosta­ła ska­za­na. Orga­ny sto­ją­ce na stra­ży prze­strze­ga­nia pra­wa nie były sko­re do wsz­czy­na­nia postę­po­wań. Fak­tycz­nie, było ciche przy­zwo­le­nie na nie­wy­cią­ga­nie konsekwencji. Nie ule­ga wąt­pli­wo­ści, że obo­wią­zek mel­dun­ko­wy ma cha­rak­ter ści­śle admi­ni­stra­cyj­ny. Nie wkra­cza on w sfe­rę sto­sun­ków cywil­no­praw­nych. Jak wska­zał Naczel­ny Sąd Admi­ni­stra­cyj­ny w wyro­ku z 8 stycz­nia 2013 roku (sygn. akt II OSK 1595/11), ewi­den­cja lud­no­ści słu­ży reje­stro­wa­niu poby­tu, ma ona cha­rak­ter wyłącz­nie porząd­ko­wy, co ozna­cza, że zamel­do­wa­nie nie jest zwią­za­ne z roz­strzy­ga­niem upraw­nień do loka­lu, ani tym samym pra­wa do prze­by­wa­nia w nim. Jedy­nie stwier­dze­nie fak­tu prze­by­wa­nia w loka­lu win­no być kry­te­rium roz­strzy­ga­ją­cym o zamel­do­wa­niu, a pod­sta­wę do wymel­do­wa­nia sta­no­wi usta­le­nie przez wła­ści­wy organ fak­tu opusz­cze­nia loka­lu. Dla oso­by zgła­sza­ją­cej się do zamel­do­wa­nia, jak też dla orga­nu doko­nu­ją­ce­go czyn­no­ści zamel­do­wa­nia, wystar­cza­ją­cy jest potwier­dzo­ny mia­ro­daj­nym dowo­dem fakt prze­by­wa­nia w loka­lu z okre­ślo­nym zamiarem. Postę­po­wa­nie w spra­wie mel­dun­ko­wej pole­ga na reje­stra­cji sta­nu fak­tycz­ne­go (zamiesz­ki­wa­nia), a nie reje­stra­cji czy usta­la­niu sta­nu praw­ne­go (wła­sno­ścio­we­go) dane­go loka­lu. Organ mel­dun­ko­wy nie ma upraw­nie­nia do bada­nia, czy oso­ba któ­ra lokal zaj­mu­je, posia­da do nie­go jaki­kol­wiek tytuł praw­ny. Nawet wte­dy, jeśli z mate­ria­łu dowo­do­we­go wyni­ka, że oso­ba ubie­ga­ją­ca się o zamel­do­wa­nie nie ma praw do loka­lu, ale w nim zamiesz­ku­je, organ ma obo­wią­zek doko­na­nia reje­stra­cji tego fak­tu w ewi­den­cji lud­no­ści. Obo­wią­zek zamel­do­wa­nia takiej oso­by cią­ży na orga­nie gmi­ny nawet wte­dy, gdy zapadł wobec tej oso­by pra­wo­moc­ny wyrok eks­mi­syj­ny, jeże­li wyrok ten nie został do dnia wyda­nia decy­zji o zamel­do­wa­niu wykonany. Obo­wią­zek mel­dun­ko­wy pole­ga na: zamel­do­wa­niu się w miej­scu poby­tu sta­łe­go lub czasowego; wymel­do­wa­niu się z miej­sca poby­tu sta­łe­go lub czasowego; zgło­sze­niu wyjaz­du poza gra­ni­ce Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej oraz powro­tu z wyjaz­du poza gra­ni­ce Rze­czy­po­spo­li­tej Polskiej. Obo­wią­zek ten cią­ży na oby­wa­te­lach pol­skich prze­by­wa­ją­cych na tery­to­rium Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej, ale tak­że, w nie­co innej for­mie, na cudzo­ziem­cach. Oby­wa­tel pol­ski prze­by­wa­ją­cy na tery­to­rium Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej jest obo­wią­za­ny zamel­do­wać się w miej­scu poby­tu sta­łe­go lub cza­so­we­go naj­póź­niej w 30 dniu, licząc od dnia przy­by­cia do tego miejsca. Jak wyni­ka z powyż­sze­go, zamel­do­wa­nie może nastą­pić na pobyt sta­ły lub pobyt cza­so­wy. Poby­tem sta­łym jest zamiesz­ka­nie w okre­ślo­nej miej­sco­wo­ści pod ozna­czo­nym adre­sem z zamia­rem sta­łe­go prze­by­wa­nia. Poby­tem cza­so­wym jest prze­by­wa­nie bez zamia­ru zmia­ny miej­sca poby­tu sta­łe­go w innej miej­sco­wo­ści pod ozna­czo­nym adre­sem lub w tej samej miej­sco­wo­ści, lecz pod innym adre­sem, przez okres ponad 3 miesięcy. Rów­no­cze­śnie moż­na mieć jed­no miej­sce poby­tu sta­łe­go i jed­no miej­sce poby­tu cza­so­we­go. Zamel­do­wa­nie się w kolej­nym miej­scu na pobyt sta­ły, powo­du­je auto­ma­tycz­ne wymel­do­wa­nie się z poprzed­nie­go miej­sca zamel­do­wa­nia na pobyt sta­ły. Dzie­je się to z mocy pra­wa. Ana­lo­gicz­nie zamel­do­wa­nie w nowym miej­scu na pobyt cza­so­wy, powo­du­je wymel­do­wa­nie z poprzed­nie­go miej­sca zamel­do­wa­nia na taki pobyt. Zameldowanie w praktyce Oso­ba będą­ca oby­wa­te­lem pol­skim doko­nu­je zamel­do­wa­nia się na pobyt sta­ły lub cza­so­wy pod okre­ślo­nym adre­sem, przed­kła­da­jąc urzęd­ni­ko­wi gmi­ny, w któ­rej poło­żo­na jest nie­ru­cho­mość, wypeł­nio­ny spe­cjal­ny for­mu­larz. Ponad­to przed­sta­wia do wglą­du swój dowód oso­bi­sty lub pasz­port. Poza tym oso­ba mel­du­ją­ca się oka­zu­je do wglą­du doku­ment potwier­dza­ją­cy tytuł praw­ny do loka­lu. Doku­men­tem potwier­dza­ją­cym tytuł praw­ny do loka­lu może być w szcze­gól­no­ści umo­wa cywil­no-praw­na (np. umo­wa naj­mu), wypis z księ­gi wie­czy­stej, decy­zja admi­ni­stra­cyj­na lub orze­cze­nie sądu. Przy zamel­do­wa­niu na pobyt cza­so­wy nale­ży wska­zać dekla­ro­wa­ny okres poby­tu w tym miej­scu. Teo­re­tycz­nie wyma­ga­ne jest też przed­sta­wie­nie potwier­dze­nia poby­tu w loka­lu, doko­na­ne przez wła­ści­cie­la lub inny pod­miot dys­po­nu­ją­cy tytu­łem praw­nym do loka­lu. Potwier­dze­nie to powin­no być umiesz­czo­ne na formularzu. W powyż­szym aka­pi­cie wska­za­łem, że potwier­dze­nie poby­tu w loka­lu doko­na­ne przez wła­ści­cie­la wyma­ga­ne jest teo­re­tycz­nie. W prak­ty­ce wie­le urzę­dów (jak nie więk­szość) doko­nu­je zamel­do­wa­nia oso­by jedy­nie na pod­sta­wie przed­sta­wio­nej umo­wy naj­mu. W tym dzia­ła­niu nie moż­na odmó­wić im słusz­no­ści. Sko­ro obo­wią­zek mel­dun­ko­wy spo­czy­wa na oby­wa­te­lu, to poprzez sam fakt zawar­cia umo­wy naj­mu wynaj­mu­ją­cy potwier­dza powsta­nie tytu­łu praw­ne­go do zaj­mo­wa­ne­go loka­lu. Wie­le urzę­dów odma­wia jed­nak mel­dun­ku na pobyt sta­ły, jeże­li umo­wa naj­mu zawar­ta jest na sto­sun­ko­wo krót­ki czas ozna­czo­ny. W takim wypad­ku najem­ca nie może bowiem wyka­zać się, że pod wska­za­nym adre­sem ma zamiar prze­by­wać sta­le. To też jed­nak nie regu­ła. Wie­le zale­ży od tego w jaki spo­sób najem­ca będzie pro­wa­dził roz­mo­wę z urzęd­ni­kiem. Może on zapew­nić urzęd­ni­ka, że umo­wę będzie przedłużał. Ponie­waż obo­wią­zek mel­dun­ko­wy spo­czy­wa na najem­cy, to nawet wyraź­ny sprze­ciw wynaj­mu­ją­ce­go, zawar­ty czy to w umo­wie naj­mu czy nade­sła­nym do urzę­du oświad­cze­niu, nie może mieć wpły­wu na reje­stra­cję sta­nu fak­tycz­ne­go zamiesz­ki­wa­nia najem­cy w jego loka­lu. Tak napraw­dę wynaj­mu­ją­cy nie jest koniecz­ny przy zamel­do­wa­niu się najem­cy w miesz­ka­niu. Najem­ca przed­sta­wia umo­wę naj­mu oraz oświad­cza, że prze­by­wa w naj­mo­wa­nym lokal z zamia­rem poby­tu sta­łe­go lub cza­so­we­go. Dopie­ro w razie ujaw­nie­nia się wąt­pli­wo­ści, gmin­ny urzęd­nik powi­nien w postę­po­wa­niu admi­ni­stra­cyj­nym wyja­śnić wszel­kie wąt­pli­wo­ści i wydać decy­zję admi­ni­stra­cyj­ną o zamel­do­wa­niu bądź o odmo­wie zameldowania. Jak z tego wyni­ka, to czy najem­ca zamel­du­je się w naszym miesz­ka­niu zale­ży tyl­ko i wyłącz­nie od nie­go. Wynaj­mu­ją­cy w tej spra­wie nie ma nic do powiedzenia. Skutki zameldowania się najemcy w mieszkaniu Jak już wska­za­łem, zamel­do­wa­nie się najem­cy w naszym miesz­ka­niu nie wpły­wa w żaden spo­sób na sto­sun­ki cywil­no-praw­ne. W takim wypad­ku może­my spo­koj­nie umo­wę naj­my wypo­wie­dzieć. Gdy zisz­czą się prze­słan­ki do tego, to wypo­wie­dze­nie będzie w peł­ni sku­tecz­ne. Mel­du­nek nie wywo­łu­je też jakich­kol­wiek skut­ków w zakre­sie trwa­nia umo­wy naj­mu — nie powo­du­je auto­ma­tycz­ne­go prze­dłu­że­nia umo­wy naj­mu zawar­tej na czas ozna­czo­ny. Zamel­do­wa­nie loka­to­ra w miesz­ka­niu nie wpły­wa na moż­li­wość usu­nię­cia go z loka­lu, gdy nie będzie pła­cił czyn­szu. W tym wypad­ku nie­zbęd­ne będzie prze­pro­wa­dze­nie postę­po­wa­nia eks­mi­syj­ne­go ale fakt mel­dun­ku nie wpły­wa na decy­zję sądu wyda­ją­ce­go wyrok w spra­wie o eks­mi­sję oraz na komor­ni­ka, któ­ry egze­kwu­je taki wyrok. Po pro­stu zamel­do­wa­nie w miesz­ka­niu nie świad­czy o tym, że najem­ca może prze­by­wać w loka­lu. Z punk­tu widze­nia pra­wa cywil­ne­go, dla posia­da­nia loka­lu nie­zbęd­ne jest bowiem posia­da­nie tytu­łu praw­ne­go do lokalu. W kon­se­kwen­cji, zamel­do­wa­nie się najem­cy nie daje mu żad­nych więk­szych praw do miesz­ka­nia niż gdy­by nie był zameldowany. W pew­nej sytu­acji, zamel­do­wa­nie się oso­by spo­krew­nio­nej z najem­cą może jed­nak spo­wo­do­wać, że wej­dzie on w jego miej­sce w wypad­ku śmier­ci głów­ne­go najem­cy. Nie ma tu jed­nak zna­cze­nia sam fakt zamel­do­wa­nia ale zamiesz­ki­wa­nie z tym najem­cą. Temat ten już kie­dyś opra­co­wa­łem na blo­gu. Wymeldowanie najemcy Oby­wa­tel pol­ski, któ­ry opusz­cza miej­sce poby­tu sta­łe­go albo opusz­cza miej­sce poby­tu cza­so­we­go przed upły­wem dekla­ro­wa­ne­go okre­su poby­tu obo­wią­za­ny jest wymel­do­wać się. Może to być doko­na­ne w for­mie pisem­nej na spe­cjal­nym for­mu­la­rzu, albo w for­mie doku­men­tu elek­tro­nicz­ne­go na for­mu­la­rzu umoż­li­wia­ją­cym wpro­wa­dze­nie danych do sys­te­mu tele­in­for­ma­tycz­ne­go orga­nu gmi­ny. Moż­na też wymel­do­wać się z miej­sca poby­tu sta­łe­go lub cza­so­we­go doko­nu­jąc zamel­do­wa­nia w nowym miej­scu poby­tu, odpo­wied­nio na pobyt sta­ły lub cza­so­wy. Oby­wa­tel pol­ski, któ­ry wyjeż­dża z kra­ju z zamia­rem sta­łe­go poby­tu poza gra­ni­ca­mi Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej, jest obo­wią­za­ny zgło­sić swój wyjazd. Obo­wią­zek ten cią­ży tak­że na oby­wa­te­lu wyjeż­dża­ją­cym poza gra­ni­ce Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej, bez zamia­ru sta­łe­go poby­tu, na okres dłuż­szy niż 6 mie­się­cy. W takim wypad­ku trze­ba zgło­sić swój wyjazd oraz powrót. Zgło­szeń tych nale­ży doko­nać w orga­nie gmi­ny, w któ­rej jest się zamel­do­wa­nym na pobyt sta­ły lub cza­so­wy, naj­póź­niej w dniu opusz­cze­nia miej­sca poby­tu sta­łe­go albo cza­so­we­go. Zgło­sze­nie wyjaz­du poza gra­ni­ce Rze­czy­po­spo­li­tej Pol­skiej skut­ku­je wymel­do­wa­niem z miej­sca poby­tu sta­łe­go i czasowego. Zgło­sze­nie zgo­nu doko­na­ne w urzę­dzie sta­nu cywil­ne­go, zgod­nie z prze­pi­sa­mi pra­wa o aktach sta­nu cywil­ne­go, zastę­pu­je wymel­do­wa­nie oso­by zmar­łej z miej­sca poby­tu sta­łe­go i czasowego. Rów­nież wynaj­mu­ją­cy może wymel­do­wać najem­cę. W tym celu powi­nien on zło­żyć poda­nie do wła­ści­we­go urzę­du gmi­ny. Wymel­do­wa­nie w takim wypad­ku nastę­pu­je w dro­dze decy­zji admi­ni­stra­cyj­nej. W poda­niu wynaj­mu­ją­cy powi­nien wyka­zać swój tytuł praw­ny do loka­lu. Naj­czę­ściej będzie to pra­wo wła­sno­ści, a więc nale­ży co naj­mniej wska­zać numer księ­gi wie­czy­stej nie­ru­cho­mo­ści. Ponad­to wynaj­mu­ją­cy musi wyka­zać, że najem­ca opu­ścił lokal trwa­le i dobro­wol­nie. O trwa­ło­ści świad­czy mię­dzy inny­mi fakt, że loka­tor prze­niósł na sta­łe cen­trum życio­we w inne miej­sce. Liczy się rów­nież dłu­gość okre­su pozo­sta­wa­nia poza miej­scem dotych­cza­so­we­go poby­tu. Jak pod­kre­ślił przy tym Woje­wódz­ki Sąd Admi­ni­stra­cyj­ny w Gdań­sku (wyrok z 4 sierp­nia 2011 r., III SA/Gd 127/11), sam fakt przej­ścio­wej nie­obec­no­ści czy też wystę­po­wa­nie nawet regu­lar­nych okre­sów fizycz­nej nie­obec­no­ści w miej­scu sta­łe­go zamel­do­wa­nia nie upo­waż­nia­ją jesz­cze do auto­ma­tycz­ne­go stwier­dze­nia, iż zamel­do­wa­ny opu­ścił miej­sce poby­tu. Nato­miast dobro­wol­ność prze­ja­wia się tym, iż dana oso­ba z wła­snej woli rezy­gnu­je z przy­by­wa­nia w loka­lu, a nie pod wpły­wem przy­mu­su czy naci­sku psy­chicz­ne­go oso­by trze­ciej — cho­dzi tu na przy­kład o groź­by wła­ści­cie­la miesz­ka­nia czy wymia­nę zam­ków wej­ścio­wych do domu. Sku­tecz­ne wyka­za­nie w poda­niu tych aspek­tów spra­wy, powin­no przy­śpie­szyć cały pro­ces oraz dopro­wa­dzić do pozy­tyw­ne­go dla nas skut­ku. Takie postę­po­wa­nia admi­ni­stra­cyj­ne trwa­ją zwy­kle od 2 do 3 mie­się­cy i koń­czą się wyda­niem decy­zji administracyjnej. Po co zalegalizować wynajem mieszkania? - wyNajemca Zainteresuje Cię równieżPodatek od wynajmu 10/01/2022 Wybór formy opodatkowania najmu w 2022 roku Z pewną nostalgią i smutkiem na myśl przychodzą słowa piosenki o ostatniej niedzieli. W tym przypadku nie będzie to siódmy…Podatek od wynajmu 29/07/2019 Koniec najmu a oświadczenie do Urzędu Skarbowego Koniec najmu wciąż dla wielu osób powoduje niepewność jak zachować się względem fiskusa. Czy Urząd Skarbowy wymaga złożenia oświadczenia o…Podatek od wynajmu 22/07/2019 Najemca nie płaci czynszu za mieszkanie Problemy z płatnością czynszu dotknęły choć raz pewnie większość Wynajmujących. Niestety, sytuacja w której Najemca nie płaci czynszu najmu nie…O mnieNazywam się Borysław Pasierbski i mam ogromną przyjemność prowadzić serwis wykształcenia jestem prawnikiem. Specjalizuję się w zarządzaniu najmem. Jestem współzałożycielem wielokrotnie nagradzanej Orłami Nieruchomości firmy Gestor Home świadczącej usługi kompleksowej obsługi najmu, doradztwa oraz pośrednictwa w kupnie i sprzedaży nieruchomości. Miałem przywilej szkolić i wdrażać dziesiątki osób rozpoczynających swoją drogę z zarządzaniem najmem. Czytaj więcej